"Miłość to nie wszystko moja pani..." Powiedział Lan próbując opanować emocje:"Jest jeszcze rozsądek...Panienka moze zostać wydziedziczona, a ja stracony..."

Nagle drzwi się otwarły a do pokoju wszedł Kalix. - Lan, czy złapaliście... - zaczął, jednak widząc, że Lan nie jest sam, zmienił temat. - Co to ma znaczyć dowódco Lan?! - powiedział chłodno, a jego oczy rozbłysnęły nieprzyjemnym blaskiem.

Kalix jeszcze bardziej zmrużył oczy, stojąc tak przez chwilę, jednak zaraz wszedł do pomieszczenia, zbliżając się powolnymi krokami do łóżka. - Czy wyglądam ci na głupca? - zapytal Delphine. - Czy wyglądam na łatwowiernego i ślepego? - Z każdym slowem jego głos coraz bardziej był przesiąknięty złością.

Tym razem wiedział, że mówi prawdę... ale kim byłby Kalix, gdyby im odpuścił?
Roześmiał się tylko swoim złośliwym smiechem, który zdawał się rozbrzmiewać w każdym kącie pokoju.
- I co z tego, że cię nie dotknął Delphine! - mówiąc to z przerażającą szybkością zbliżył swoją twarz do twarzy dziewczyny. - Gdyby cię dotknął, straciłby głowę! - znów zachichotał, powoli odwuwając swoją twarz...

- Ja jestem straszny...? - zapytał dość ostro, klękając obok dziewczyny. - Naprawdę tak uważasz... - Nagle złagodniał, biorąc w ręce jej dłoń. - Przestań płakać, nie masz powodu... Nie zrobię nic Lan, ani tobie, bo do niczego nie doszło...

Kalix znów się roześmiał, jednak nagle spoważniał.
- Ważny...?! Co ty pleciesz?! Jest ważny jako dowódca armii, nie podejrzewałem cię o to! - krzyknął nagle, chwytając ją za rękę i podrywając delikatnie, ale silnie z łóżka. - Idź do siebie, Delphine. Porozmawiamy potem.

Tymczasem Lan siedział nieruchomo na łóżku gapiac sie niemo na drzwi:" No pięknie.." Pomyślał :" Szanowany dowódca posądzany o romans.." Westchnął sam do siebie poczym otworzył drzwi i odezwał sie do Delphine:" Wracaj do siebie i nie płacz już...Dość już tego na dziś...Wystarczająco sobie przerąbaliśmy u twojego brata, księżniczko" Mówiąc to spojrzał na Kalixa:"Wybacz książę, to sie więcej nei powtórzy" Powiedział poczym spojrzał raz jeszcze na Delphine i zamknął drzwi.

Lan zamknął drzwi na klucz poczym położył go na biurku prawie nim rzucajac:" Co sie tu do choelry dzieje.." Pomyślał poczym usiadł przy biurku z zamiarem dokończenia raportu. Nie dał jednak rady. Po pierwszym słowie odłożył pióro:"Kalix napewno mnie wyleje...A Delphine znienawidzi..."